O łąkotce słów kilka 
Temat niezwykle nam bliski, z łąkotkami bowiem spotykamy się na co dzień 
W naszym ciele mamy je w 3 miejscach – w stawach:
– kolanowych,
– skroniowo-żuchwowych,
– barkowo-obojczykowych.
My jednak skupimy się na tych, które najczęściej ulegają kontuzjom, czyli kolanowych
Najprościej mówiąc – łąkotka to taka chrzęstna poduszka, znajdująca się między kością udową i piszczelową. Amortyzuje wstrząsy, przenosi obciążenia, zwiększa ruchomość stawu. Słowem – robi kawał dobrej roboty 
Każde kolano ma dwie takie ciche bohaterki – łąkotkę boczną i przyśrodkową 
Wśród osób aktywnych fizycznie częstymi urazami są właśnie te dotyczące łąkotek. Ryzyko takich uszkodzeń rośnie również u osób starszych. Łąkotki z wiekiem stają się coraz słabsze.
Uszkodzenie łąkotki następuje zazwyczaj przy zbyt dużym obciążeniu, kombinacji sił (np. rotacja z naciskiem) lub przy przekroczeniu jej naturalnego zakresu ruchomości. Z wiekiem uszkodzenie takie może powstać podczas codziennych czynności lub niezbyt wymagających aktywności ruchowych.
Objawy urazu łąkotki:
ból – w zależności od tego, która z łąkotek uległa urazowi, ból zlokalizowany będzie po stronie bocznej lub przyśrodkowej, ból w trakcie aktywności – przy dłuższym staniu, chodzeniu czy jeździe na rowerze, cechy zapalenia – miejscowy obrzęk, zaczerwienienie, lokalne podwyższenie temperatury, wrażliwość na dotyk, nienaturalne chrupnięcia oraz trzaski podczas chodzenia, zablokowanie kolana, niestabilność stawu kolanowego, uczucie „uciekania” kolana specyficzne objawy w badaniu ortopedycznym (np. Objaw McMurraya, kompresji Applay’a).
Jak dokładnie wyglądają uszkodzenia łąkotek? Jak zapobiegać takim urazom? Czy da się im w ogóle zapobiec? Co z nimi robić? Czy kolano z urazem łąkotki może być jeszcze sprawne? Jak długa jest rekonwalescencja i czy jest się uziemionym na długie miesiące?
O tym napiszemy już wkrótce! 
Trzymajcie się ciepło i dbajcie o swoje łąkotki 
