Niedawno pisaliśmy bardzo ogólnie o więzadłach. Dziś na warsztat bierzemy to, z którym spotykamy się najczęściej, czyli mieszczące się w stawie kolanowym więzadło krzyżowe przednie (ligamentum cruciatum anterius – w skrócie ACL).
Jest ono dłuższe od więzadła krzyżowego tylnego, które z kolei jest silniejsze. Coś za coś!
Jego funkcją jest stabilizacja stawu kolanowego, szczególnie w pozycjach zgięciowych. Stanowi połączenie między kością udową a kością piszczelową.
Jak najczęściej powstają uszkodzenia ACL?
Wyróżnia się 2 najczęstsze mechanizmy uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego:
mechanizm rotacyjny – zachodzi, gdy stopy znajdują się w pozycji wyjściowej na podłożu i następuje nagły skręt ciała – zwłaszcza przy zgiętym kolanie (np. kontuzje narciarskie, gdy stopa jest unieruchomiona w bucie); taka sytuacja powoduje nadmierne napięcie więzadła oraz w efekcie jego uszkodzenie;
mechanizm przeprostny obejmuje uderzenie w kość piszczelową przy wyprostowanym kolanie.
O typowych objawach i dolegliwościach towarzyszących uszkodzeniom więzadeł pisaliśmy niedawno.
Jest również film z badania, którego wynik świadczył o zerwaniu więzadła krzyżowego przedniego (dodatni objaw szuflady przedniej – https://fb.watch/gG8sS4S_CL/ ).
Diagnostyka nie polega oczywiście jedynie na tego typu badaniach fizykalnych.
Rozmiar i rodzaj uszkodzenia ocenia się również na podstawie innych badań takich jak:
rezonans magnetyczny,
RTG (konkretne objawy świadczące o uszkodzeniu, np. objaw Segonda),
tomografia komputerowa – w przypadku załamania w obrębie wyniosłości międzykłykciowej.
By dobrać odpowiednią metodę leczenia musimy ocenić stopień uszkodzenia więzadła.
Wyróżniamy trzy takie stopnie:
– naciągnięcie więzadła, niewielka liczba włókien uległa uszkodzeniu; stabilność kolana pozostaje zachowana,
– uszkodzenie większej liczby włókien, stwierdza się pourazową niestabilność stawu kolanowego, nie większą niż 5 mm (porównując do zdrowej kończyny),
– całkowite przerwanie ciągłości więzadła, oderwanie przyczepów więzadła od kości lub nadmierne rozciągnięcie więzadła powodujące niestabilność stawu kolanowego większą niż 5 mm.
Kiedy szyjemy?
Kiedy robimy rekonstrukcję?
Kiedy stosujemy jedynie rehabilitację?